سوخت مایع نوین دی متیل آمینو اتیل آزید(DMAZ)  به  دلیل خصوصیات شیمی-فیزیکی و عملکرد مناسب و نیز سمیت پایین، جایگزین مناسبی برای سوختهای متداول کنونی به ویژه دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) در صنایع هوا-فضا جهت پرتاب ماهواره می تواند باشد. سنتز این سوخت دارای دو مرحله آزیدی کردن 2- کلرو-N ,N دی متیل آمینواتیل هیدروکلرید و خنثی سازی محلول حاصل از واکنش می باشد. هدف از این مقاله بررسی سینتیک واکنش تولید DMAZ می باشد که در این راستا با استفاده از روش غلظتهای اضافی و برابر، وابستگی سرعت واکنش به مواد واکنشگر و دما مشخص گردید. نتایج نشان دادند که سرعت واکنش نسبت به هر یک از مواد اولیه از مرتبه یک می باشد. به علاوه روش انتگرالی برای تایید صحت معادله سینتیکی بکار گرفته شد. مرحله کنترل کننده سرعت واکنش بشدت گرماگیر بوده به طوری که انرژی فعالسازی آن 90 KJ می باشد.

ترکیب 2-آزیدو N, N-دی متیل اتان1-آمین معروف به DMAZ، به عنوان سوخت مایع جدید و سبز و به خاطر عملکرد بالا و در عین حال غیر سرطانزا بودن، به عنوان جایگزین مناسبی برای سوخت های هیدرازینی در نظر گرفته می شود. ولی تا کنون کمپلکسهای پرانرژی از این ترکیب سنتز و گزارش نشده است. در این تحقیق، کمپلکس جدیدی از مس (II) نیترات و لیگاند DMAZ با هدف افزایش دانسیته این لیگاند به واسطه کویوردینه شدن به فلز در دو مقیاس نانو و میکرو (با اندازه متوسط ذرات به ترتیب، 6/54 نانو و 33/45 میکرو متر) سنتز و با روش های طیف سنجی FT-IR, UV-Vis و فلویورسانس شناسایی و نسبت مولی لیگاند به فلز توسط روش های جاب و نسبت مولی بدست آمد و رفتار تجزیه حرارتی آن ها نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تغییر در اندازه ذرات منجر به تغییر رفتار حرارتی و انرژی آزاد شده از این کمپلکس ها (480 ژول در گرم) گردید.

این مطالعه با هدف امکان سنجی استفاده از مزو حفره MCM-41 اصلاح شده با {3-(2-آمینو اتیل آمینو) پروپیل}تری متوکسی سیلان به عنوان جاذب در حذف رنگزاهای قلیایی رود امین B و زرد 13 انجام شده است. کارایی جاذب در حذف رنگزاهای قلیایی با بررسی متغیر هایی نظیر دز جاذب، pH، زمان تماس و دمای محلول در میزان حذف مطالعه شد. نتایج نشان داد که با افزایش دز جاذب از 1 به 6 میلی گرم، زمان تماس از 10 تا60 دقیقه و دما از 25 تا º C65 میزان جذب از 60 تا 100% افزایش یافته است. همچنین شرایط بهینه حذف رنگزاها به ازای 6 میلی گرم جاذب، زمان 60 دقیقه، دمای º C 65، pH برابر با 4 برای حذف رودامین B و pH برابر با 8 برای حذف زرد 13 تعیین شد. پس از تعیین شرایط بهینه، حذف رنگزاهای رودامین B و زرد 13 مربوط به پساب دو کارخانه داروسازی و نساجی بررسی شد. بیشینه میزان درصد حذف رودامین B و زرد 13 در پساب با استفاده از جاذب MCM-41 اصلاح شده به ترتیب 63/97 و 11/96% به دست آمد.

یک ماده رنگزای دیسپرس بر پایه نفتالیمید با به کار بردن 3-(6-آمینو-1، 3-دی اکسو-1H- بنزو [de]  ایزوکوئینولین--(3H)-2ایل) پروپانوئیک اسید به عنوان جزء دی آزوته شونده و N- اتیل-N- هیدروکسی اتیل آنیلین به عنوان جزء جفت شونده سنتز گردید. ماده رنگزای سنتز شده پس از خالص سازی به روش های آنالیز دستگاهی FTIR، 1HNMR، DSC و UV-Vis شناسایی گردید. ویژگی های اسپکتروفوتومتری ماده رنگزا در حلال های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که ماده رنگزای سنتز شده دارای اثر سولواتوکرومیزم مثبت بوده و دارای طول موج بیشینه جذب و ضریب جذب مولار به ترتیب 524.3 nm و 34125 l mol-1 cm-1 در استن می باشد. ماده رنگزای سنتز شده جهت رنگرزی الیاف نایلون، پلی استر و آکریلیک به کار برده شد و اثر دما، زمان و قابلیت رنگرزی بر روی سه لیف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ماده رنگزای سنتز شده قابلیت رنگرزی خوبی بر روی الیاف نایلونی دارد و دارای ثبات شستشویی 5، ثبات مالشی 5 و ثبات نوری 3 بر روی این لیف می باشد.

خوردگی فلزها از دیرباز عامل مهمی در تحمیل خسارت به همه صنایع بوده که روش های متفاوتی از جمله کاربرد علم الکتروشیمی و بازدارنده های خوردگی در کشف و جلوگیری از آن موثر بوده است. یکی از نکته های مهمی که در مورد بازدارنده های خوردگی باید توجه داشت، طول عمر سینتیک بازدارندگی آن ها است. در این پژوهش، عملکرد دو نوع بازدارنده به نام های 5-برومو-2-(((1-هیدروکسی بوتان-2-ایل)ایمینو)متیل)فنل (C11H14BrNO2) و 2-((2-((2-هیدروکسی بنزیلیدن)آمینو)اتیل)آمینو)فنل (C15H16N2O2) از نظر سینتیکی و مقدار طول عمر مفید بازدارندگی در کاهش نرخ خوردگی فولاد آلیاژ A106 Gr. b به کارگرفته شده در خطوط لوله انتقال نفت در محیط خورنده سولفوریک اسید یک میلی مولار مورد بررسی شد. مقایسه بین این دو بازدارنده و نقش عنصر نیتروژن در عملکرد این دو و ماندگاری آن ها در محیط به کمک روش الکتروشیمیایی تبدیل فوریه سریع برای پردازش داده ها مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که بازدارنده C11H14BrNO2 با داشتنن سینتیک آهسته تر در روند تجزیه برای مدت طولانی تر در محیط باقی می ماند و نسبت به عمل مهار خوردگی موثرتر واقع می شود. همچنین، این بازدارنده باوجود داشتن یک عنصر نیتروژن کمتر در ساختار خود، به علت داشتن ساختار فضایی مساعدتر و قراردهی بهتر آن عنصر در سطح فلز مورد خوردگی، عملکرد بسیار مناسب تری در مهار خوردگی فولاد دارد.

این پژوهش، با هدف به کارگیری مزوحفره MCM-41 اصلاح شده به عنوان جاذب در حذف رنگزاهای بازی بنفش 10 و زرد 13 انجام شد. مرحله نخست، اصلاح شیمیایی با ترکیب N-(2-آمینو اتیل)-3-آمینو پروپیل تری متوکسی سیلان و مرحله دوم، اصلاح شیمیایی با پیریدین کربالدهید انجام شد. به منظور دستیابی به شرایط مطلوب حذف، اثر عامل هایی مانند مقدار جاذب، pH، زمان تماس و دما در مقدار حذف بررسی شد. جاذب در مقدارهای 1 تا 8 میلی گرم، pH در گستره 2 تا 10، زمان در 10، 30، 60، 90 و 120دقیقه و دما در 25، 35، 45، 55 و C° 65 تغییر داده شد. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار جاذب از 1 به 6 میلی گرم، زمان تماس از 10 تا 90 دقیقه و دما از 25 تا C° 65 مقدار جذب از 60 تا 100% افزایش یافته است. شرایط بهینه حذف رنگزاها به ازای 5 میلی گرم جاذب، زمان 90 دقیقه، دمای 55 و C° 65، pH برابر با 5 برای حذف بنفش 10 و pH برابر با 8 برای حذف زرد 13 تعیین شد. پس از تعیین شرایط بهینه، حذف رنگزاهای بنفش 10 و زرد 13 مربوط به پساب دو کارخانه داروسازی و نساجی بررسی شد. بیشینه مقدار درصد حذف بنفش 10 و زرد 13 در پساب با جاذب MCM-41 اصلاح شده به ترتیب 97/15 و 95/55 % به دست آمد.

چاپ فلکسوگرافی پرکاربردترین تکنولوژی چاپ در صنایع بسته بندی می باشد. اما عدم چسبندگی مناسب مرکب بر پایه آب بر روی مقوای پوشش داده شده با پلی اتیلن یکی از مهم ترین مشکلات محسوب می شود. عوامل ارتقاء دهنده چسبندگی از نوع سیلان از جمله بهترین افزودنی هایی هستند که به عنوان عامل تشکیل دهنده اتصالات عرضی و عوامل ضد آب در صنایع مرکب و پوشش می توانند مورد استفاده قرار گیرند. در این پژوهش از عامل ارتقا دهنده N-بتا-(آمینو اتیل)-گاما-آمینو پروپیل متیل دی متوکسی سیلان و 2-(4، 3-اپوکسی سیکلوهگزیل) اتیل تری اتوکسی سیلان به منظور بهبود چسبندگی مرکب آب پایه به مقوای پوشش داده شده با پلی اتیلن استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان چسبندگی با افزایش 5 درصد N-بتا-(آمینو اتیل)-گاما-آمینو پروپیل متیل دی متوکسی سیلان حاصل شد. افزودن ترکیبات سیلانی به ترکیب مرکب چاپ باعث افزایش زاویه تماس و آب گریزی فیلم مرکب بر روی سطح مقوای پوشش داده شده با پلی اتیلن شد. همچنین، با افزودن سیلان به ترکیب مرکب، کشش سطحی مرکب چاپ کاهش یافت.

چهار کمپلکس پنج کئوردینه جدید کبالت با فرمول کلی [CoL1-4]ClO4. H2O که در آن L لیگاند شیف باز متیل-2-{[1-متیل-2-(2-هیدروکسی فنیل)متیلیدین نیتریلو]اتیل}آمینو-1-سیکلوپنتین دی تیو کربوکسیلات (H2cdsalMeen)، متیل-2-{[1-متیل-2-(2-هیدروکسی 5-کلرو فنیل)متیلیدین نیتریلو]اتیل}آمینو-1-سیکلوپنتین دی تیو کربوکسیلات (H2cd5ClsalMeen)، متیل-2-{[1-متیل-2-(2-هیدروکسی 5-برمو فنیل)متیلیدین نیتریلو]اتیل}آمینو-1-سیکلوپنتین دی تیو کربوکسیلات (H2cd5BrsalMeen)، متیل-2-{[1-متیل-2-(2-هیدروکسی 5-نیترو فنیل)متیلیدین نیتریلو]اتیل}آمینو-1-سیکلوپنتین دی تیو کربوکسیلات (H2cd5NO2salMeen) هستند، سنتز شدند و توسط تکنیک های مختلف فیزیکی-شیمیایی شناسایی گردیدند. لیگاند های شیف باز موجود در کمپلکس های سنتز شده یک لیگاند چهار دندانه می باشند که از طریق اکسیژن گروه فنولیک، دو نیتروژن از گروه های آزومتین و گوگرد گروه C-S به فلز کبالت کئوردینه شده اند. کئوردینه پنجم اتم فسفر گروه تری بوتیل فسفین می باشد. داده های آنالیز عنصری نسبت استوکیومتری 1: 1 لیگاند: فلز را تایید می کند. در این مطالعه که به روش آزمایشگاهی انجام شد، فعالیت ضد باکتری ترکیبات سنتز شده به همراه حداقل غلظت مهار کنندگی رشد و حداقل کشندگی باکتری در مقابل دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و اشیریشیاکلی بررسی و مطالعه گردید. هم لیگاندها و هم کمپلکس های سنتز شده دارای خواص ضد باکتری چشمگیری هستند.